رده‌‌بندی نوع زمین با استفاده از سرعت موج برشی در گستره شهر شیراز بر اساس آیین‌نامه‌های ساختمانی

مطالعات ویژگی‌‌های لرز‌ه‌ای ساختگاه، در مناطق مستعد زلزله انجام ‌می‌‌شود. در این مطالعات، پارامتر‌های طراحی لرزه‌ای ساختگاه بر اساس ویژگی‌های زمین‌شناسی مهندسی و ژئوتکنیک تعیین می گردد. در این راستا بخشی از آیین‌نامه‌های ساختمانی به رده‌بندی ساختگاه اختصاص دارد. به منظور رده‌بندی زمین، آیین‌نامه‌ها روش‌های متنوعی همانند میانگین سرعت موج برشی تا ژرفای 30 متر را ارائه می‌نمایند. این مقاله، بخشی از مطالعات ریزپهنه‌بندی ژئوتکنیک لرزه‌ای شهر شیراز برای تعیین نوع زمین در قالب مطالعات لرزه‌ای شکست مرزی را ارائه می‌دهد. روش مورد نظر، زمان سیر امواج الاستیک چندگانه را در طول سطح مشترک لایه‌هایی که سرعت‌های متفاوت دارند اندازه‌گیری ‌می‌کند. در این مطالعات از لرزه نگار 24 ژئوفونی با فواصل 75/3 متری استفاده شد. سرعت موج برشی برای سه لایه مختلف لرزه‌ای برآورد شد. سنگ بستر لرزه‌ای به لایه‌ای اطلاق می‌شود که در آن سرعت موج برشی به بیش از 750 متر بر ثانیه می‌رسد. ژرفای سنگ بستر لرزه‌ای در شهر شیراز از حدود 1 تا 29 متر اندازه‌گیری شد. میانگین سرعت موج برشی تا ژرفای 30 متر بین 375 تا 1253 متر بر ثانیه متغیر است. با توجه به نتایج به‌دست آمده، نوع زمین در شهر شیراز بر اساس استاندارد 2800 و آیین‌نامه اروپا رده‌بندی و با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج نشان می‌دهد که گستره شهر شیراز با توجه به آیین نامه2800 در گروه I و بر اساس آیین‌نامه اروپا، به طور عمده در گروه B و E و در برخی مناطق در گروه A رده‌بندی ‌می‌شود. مقایسه نتایج نشان داد که رده‌بندی خاک در استاندارد 2800 نیاز به اصلاح دارد.